Relacje rodziców z dziećmi są jednymi z najważniejszych więzi międzyludzkich. Prawo i obowiązek utrzymywania kontaktów pomiędzy dzieckiem a rodzicem zostały wyraźnie uregulowane w Kodeksie rodzinnym i opiekuńczym (art. 113 k.r.o.). Jednak coraz częściej sądy sięgają także do przepisów Kodeksu cywilnego, w szczególności do art. 23 k.c., który chroni dobra osobiste człowieka. Jednym z takich dóbr – co potwierdza utrwalone orzecznictwo – jest właśnie więź rodzinna.
Sprawa, którą w 2019 r. rozpoznał Sąd Apelacyjny w Katowicach (sygn. I ACa 752/18), stanowi istotny przykład, jak prawo cywilne może chronić relację rodzic–dziecko przed naruszaniem przez drugiego rodzica.